ΕΠΙΣΟΔΕΙΟ 2ο - ΠΕΡΙ ΜΠΑΛΤΑΔΩΝ ΚΑΙ ΜΠΑΛΑΝΤΕΡ
Σημείωση: Με πράσινο μαρκάρονται τα σχόλια
Καλησπέρα σας!
Είμαστε στον αέρα;
-
Είμαστε στον αέρα!
Γεια σας! Χάρηκα πάρα πολύ που ήρθα στην εκπομπή σας σήμερα
Μα κι εμείς χαρήκαμε τόσο πολύ να έχουμε έναν τόσο σημαντικό άνθρωπο μαζί μας!
Εεε, εντάξει, ήμουν και γω πάντα σημαντικός!
Γεια σας! Χάρηκα πάρα πολύ που ήρθα στην εκπομπή σας σήμερα
Μα κι εμείς χαρήκαμε τόσο πολύ να έχουμε έναν τόσο σημαντικό άνθρωπο μαζί μας!
Εεε, εντάξει, ήμουν και γω πάντα σημαντικός!
Κατ' αρχάς θα θέλαμε να πείτε στο ακροατήριό μας ποιος είστε και πώς βρεθήκατε με αυτούς τους ήρωες σε αυτό το ταξίδι.
Εεεε... Με κάλεσαν, επειδή θεώρησαν ότι η μοίρα θα έμπλεκε τις ζωές μας με ένα σημαντικότατο τρόπο και η αλήθεια είναι ότι, όντως η μοίρα έμπλεξε τις ζωές μας με ένα σημαντικότατο τρόπο, αφού σε πολλές περιπτώσεις χρειάστηκαν τη βοήθειά μου ή μάλλον σε πολλές περιπτώσεις χρειάστηκα εγώ τη βοήθειά τους και υπήρξαν φορές που τους έσωσα από του Χάρου (?) τα δόντια, όπως εκείνη τη φορά που πολεμήσαμε ένα τρομακτικό Μπιχόλντερ. Είναι μεγάλη ιστορία...
Μάλιστα... Ας πούμε λοιπόν κάποια πράγματα για εσάς. Πείτε μας πώς περνάτε μια τυπική ημέρα.
Όταν ξυπνάω, εεε, δε χρειάζεται να πάω στην τουαλέτα, παρά μόνο για τις βασικές ανάγκες, διότι είμαι έτοιμος, μπορώ να βγω έξω στο δρόμο, καταλάβατε, δεν υπάρχει ούτε χτένισμα - όλα είναι φυσικά. Συνήθως περνάω την ημέρα μου γυαλίζοντας την ασπίδα μου και... το σπαθί μου, το οποίο σπαθί ακόμα δεν έχω αποφασίσει τι όνομα θα του δώσω *τα γραμματικοσυντακτικά λάθη δεν έχουν διορθωθεί, λόγω συχνότητας*. Περιμένω να φτάσουμε σε κάποια σημαντική πόλη από αυτές τις τόσες *see?* που υπάρχουν, τα ονόματα μου διαφεύγουν τώρα, για να βρω κάποιο σοφό οραματιστή, ο οποίος θα του δώσει όνομα. Ε, αργότερα κατά το μεσημεράκι τρώω και μετά σκοτώνω κάποια πλάσματα ανάλογα με την ημέρα. Μερικές φορές πολεμάω Δράκους, άλλες φορές πολεμάω με Μπιχόλντερς, ε το μεγαλύτερο πλάσμα που έχω σκοτώσει μέχρι τώρα είναι ένας Δράκος Λίτς (βλ. σημείωση, μετά τη συνέντευξη). Τον σκότωσα, μετά έγινε Λίτς και μετά τον ξανασκότωσα. Τώρα είμαστε στα όρια του να...
Κατάλαβα, κατάλαβα, πολύ ενδιαφέρον.
Ε, το βράδυ πέφτω στο κρεβάτι πολύ εξουθενωμένος από τις μάχες και ξυπνάω το πρωί πάλι έτοιμος...
Τέλεια, τέλεια! Θα ήθελα τώρα να σας ρωτήσω κάτι που προέκυψε στην πορεία. Το μαλλί το βάφετε;
Όχι, αλλά κάνω μια φορά το μήνα μπάνιο.
Πλάκα μου κάνετε. Τόσο συχνά;
Όχι, πρέπει να 'ναι ατσαλένιο. Να μοιάζει σαν μέρος της πανοπλίας μου. Οι εχθροί μερικές φορές τρομάζουν όταν το κάνω έτσι, το 'χω παρατηρήσει.
Και δε λαδώνει;
Αχ, καλέ μου φίλε, με προσβάλατε...
Με συγχωρείτε... Χρησιμοποιείτε κάποιο κοντίσιονερ;
Αν είχα σπαθί θα μονομαχούσα μαζί σας. Όχι δε χρησιμοποιώ κοντίσιονερ. Είναι φύσικο... Μόνο ένα μπάνιο στο ποτάμι μια φορά το μήνα και είμαστε κομπλέ.
Μάλιστα, ε...
Μερικές φορές με ρωτάνε για το μαλλί μου. Έχω να σας προτείνω αν μη τι άλλο να κάνετε κάποιο ξόρκι απομίμησης, γιατί είναι ο μόνος τρόπος...
Μάλιστα, μάλιστα. Ενδιαφέρον. Τώρα να σας ρωτήσω κάτι που δεν έχει άμεση σχέση με αυτό το ζήτημα. Μέχρι που θα φτάνατε για να σώσετε μια ψυχή, ξέρετε, σε κίνδυνο;
Ε, εντάξει, αν μου ζητούσε να γδυθώ για να τη σώσω, θα το έκανα, αλλά δε νομίζω ότι θα μπορούσα να διακινδυνεύσω κάτι περισσότερο απ' τη ζωή μου για να τη βοηθήσω, γιατί τι περισσότερο μπορείς να χαρίσεις από τη ζωή σου για να σώσεις μια δεσποσύνη.
**Και τώρα ένα ευχάριστο διάλειμμα!! Η εκπομπή είναι μια ευγενής παροχή του Αίμα Beholder! Αίμαι Beholder! Χρησιμοποιήστε το για να δώσετε γεύση σε κάθε ποτό σας! Αίμαι Beholder!**
Μάλιστα! Τι γνωρίζετε, λοιπόν, από μηχανική αεροπλοίων;
Τα πάντα! Μπορώ να πω ότι στην οικογένειά μου είχαμε μηχανικούς αεροπολοίων. Ο παππούς μου μάλιστα, πριν γίνει ξυλογλύπτης, ήταν μηχανικός αεροπλοίων *μια πσιονική φωνή φωνάζει/τσιρίζει στο βάθος: "ΑΣ ΤΟΥ ΡΙΞΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΝΑ SENSE MOTIVE!!"*. Αερόπλοιων όπως τα λέμε εμείς στην πρωτεύουσα και έχω μάθει κάθε γνώση και επίγνωση. Μπορώ να σας φτιάξω ένα αερόπλοιο από ένα βαρέλι και ένα φτερό ανεμόμυλου και μια πριονοκορδέλλα.
Ααα, πολύυυ ενδιαφέροοον... Φωτίστε μας λίγο. Είστε από χωριό ή από πόλη;
Εεεεμμμ... *παύση* Είμαι υιοθετημένος. Ο προπάππους μου ήταν ο μεγάλος Δούκας της .... εεε... μμμ... Ε, μίας εκ των μεγάλων πόλεων της....
Μα, δεν ξέρετε καν από ποια πόλη ήταν;
Μα, μα, δε με πληροφόρησε. Θα σας πω. Είναι μια σκευωρία ολόκληρη. Δε με πληροφόρησε ποια απ' αυτές τις πόλεις ήταν. Ήταν μια απ' αυτές τις μεγάλες, ξέρετε. Ίσως η πρωτεύουσα! Ήταν η πρωτεύουσα!! Εεε, εεε, από χωριό ήταν οι θετοί μου γονείς, που με μεγάλωσαν μέχρι τα 12. Τότε συνειδητοποίησα ότι το ξανθό μου μαλλί δεν μπορούσε να ανταποκρίνεται στα κατσαρά αχυρόμαλλα των χωρικών εκεί. Και αποφάσισα ότι η ζωή του ήρωα ήταν αυτή που μου ταίριαζε, γιατί έπρεπε να ακολουθήσω τις ρίζες του ένδοξου προπάππου μου, ο οποίος αφού έκανε τον παππού μου μαραγκό, ταξίδεψε στα ξένα πάνω στα αερόπλοια, που...
ΝΑΙ, ναι, σας πιστεύω! Έχετε δίκιο! Θα ήθελα...
Κάτι άλλο που...
ΣΥΓΓΝΩΜΗ, μιλάω! Θα ήθελα να μας πείτε πώς νικήσατε εκείνο το Μπιχόλντερ!
Το Winter Haven ήταν πολύ μικρό για μένα και έτσι αποφάσισα να ταξιδέψω για μέρες και μήνες...
Εεε, έτσι νικήσατε το Μπιχόλντερ;
Περίπου, θα σας φτάσω εκεί μην ανησυχείτε! Ταξίδεψα, λοιπόν, για μέρες και μέρες προσπαθώντας να βρω τις ρίζες μου, όταν ήρθαν και με παρακάλεσαν γωνατιστοί μια ομάδα από ήρωες, να τους ακολουθήσω στις ένδοξες περιπέτειές τους, γιατί είδαν ότι χρειαζόντουσαν τα μούσκουλά μου. Εγώ αποφάσισα ότι θα τους συντροφέψω και προχωρήσαμε, λοιπόν. Αντιμετώπισα μια ορδή από βαρβάρους που επιτέθηκαν σε ένα ιερατείο και αφού τους ξέκανα με το σπαθί μου και την ασπίδα μου, προχώρησα ενδότερα μέσα στο δάσος. Οι υπόλοιποι φοβόντουσαν και δεν ήθελαν να έρθουν μαζί, αλλά εγώ τους πρόγκαρα κι έτσι όλοι μαζί... Συγγνώμη για το λεξιλόγιο, αλλά οι γονείς μου... καταλαβαίνετε. Και τους πρόγκαρα να μπούμε μέσα σε ένα μπουνττρούμι που εκει πέρα εκτός των άλλων τεράτων και κινδύνων, αντιμετωπίσαμε και ένα Μπιχόλντερ. Το πέτρωσα με το σπαθί μου. Η μάχη φαινόταν χαμένη και άνιση, γιατί κανένας άλλος δεν μπορούσε να το βλάψει. Τα μέλη τους εξοστρακίζονταν, τα ξόρκια τους αποτύγχαναν και οι επιθέσεις τους όλες ήταν χαμένες. Έτρεξα προς το μέρος του τη στιγμή που έβλεπα να χαμηλώνει προς το έδαφος και δε με είχε προσέξει και του φώναξα: "Εδώ είμαι Μπιχόλντερ, βάλ' τα μαζί μου". Κι αυτός γύρισε και μου κάνει: "Πώς σε λένε θνητέ;", κι εγώ λέω: "Μπάλντερ, και θα θυμάσαι αυτό το όνομα...". Και τότε μου απάντησε στην απαίσια θνητή του γλώσσα, που μιλάνε κάτω απ' τα υπόγεια της γης αυτά τα σάπια σκουλήκια που λέγονται Μπιχόλντερς και σέρνονται κανονικά: "Πώς θα το θυμάμαι; αφού θα είμαι νεκρός απ' το σπαθί σου.". Προέβλεψε το θάνατό του! Και τότε έγινε το εξής: Έβγαλα το σπαθί μου, που ήταν ήδη έξω τέλος πάντων, γιατί πολεμούσα, κι έτρεξα προς το μέρος του. Η λεπίδα γυάλιζε μέσα στο φώς των πυρσών, κι αυτός έστρεψε όλα τα μάτια του προς το μέρος μου. Έριξε πολλές ακτίνες μαζί, πιο πολλές απ' όσες μπορούσε κανονιά να ρίξει, αλλά εγώ τις προέβλεψα. Απέφυγα μία με ακροβατικά, έσκυψα και απέφυγα και δεύτερη, αλλά η τρίτη ερχόταν προς το μέρος μου. Ήξερα ότι ήταν η ακτίνα που θα με πέτρωνε, γι' αυτό κατέβασα το σπαθί, τη χτύπησα, την εξοστράκισα και το πέτυχα... Πριν προλάβει να το καρφώσει η λεπίδα, το Μπιχόλντερ ήταν νεκρό. Και προσέξτε με. Δεν το κάρφωσα επειδή ήξερα ότι αν το κάρφωνα η λεπίδα θα έμενε πετρωμένη μέσα... Μέχρι να τη βγάλω.
Εεε, χμμμ, *γκούχου*.Θα ήθελα να κάνω πολλέεες ερωτήσεις σε αυτά που είπατε. Να
αμφισβητήσω κυρί...
Μπορείτε να ρωτήσετε ό,τι θέλετε.
Αλλά θα κάνω μία πολύ βασική ερώτηση: Το Μπιχόλντερ πέτρωσε πριν το δείτε ή αφού το είδατε;
*Αισθητή παύση*. Κοιτάξτε... Αυτό με είχε δει σίγουρα.
Εμ, ναι, αυτό είναι προφανές!
Ωστόσο δεν μπορούμε να ορίσουμε αν το είδα ή όχι, γιατί πολύ απλά... δεν είχα κοιτάξει όλα του τα μάτια. Κοιτούσα το κεντρικό.
Μα, τότε, πώς γνωρίζατε ότι όλα τα μάτια γύρισαν να κοιτάξουν εσάς;
Γιατί όλες του οι ακτίνες έφυγαν προς το μέρος μου!
Αχα!!
Ναι! Όλες!! Ναι, έριξε όλες τις ακτίνες του και σχεδόν όλες τις απέφυγα! Μία! Μόνο μία με πλησίασε και... κοιτάξτε, δεν πέτρωσε αυτό τον εαυτό του. ΕΓΩ το πέτρωσα, διότι η τελευταία ακτίνα άγγιξε το σπαθί μου... Χάιδεψε την επιφάνεια...
Ε, εντάξει, τέλος πάντων και πήγε απέναντι και χτύπησε το Μπιχόλντερ...
ΟΧΙ δεν το χτύπησε απλά. Το πέτρωσε! Είδα τον τρόμο στο βλέμμα του, καθώς το σπαθί μου...
Συνεπάγεται... *μεγάλη πάυση, για να το αντιληφθεί*
Θα θέλαμε τώρα να μας πείτε λίγα λόγια για τους συνταξιδιώτες σας. Τον καθένα ξεχωριστά.
Οι συνταξιδιώτες μου είναι...
**Και σε αυτό το διαφημιστικό διάλειμα θα θέλαμε να σας θυμίσουμε το χορηγό της εκπομπής μας! Αίμα Beholder! Γυαλίζει και σπαθιά, για να σκοτώνετε και τα... Beholder!**
Ε,οι σύντροφοί μου είναι πολύ εντάξει παιδιά.
Εεεεε, κάποιον ξεχωριστά;
Όλοι ειναι ξεχωριστοί! Όλοι όσοι με συντροφεύουν.
Μάααλιστααα...
Οι δεσποσύνες είναι όλες υπέροχες! Και μην ανησυχείτε. Όσο είστε μαζί μου θα σας προστατεύω με τη ζωή μου.
Χμ. Θα μπω τώρα στο πετσί τη συνέντευξης... τι σκοπεύετε να κάνετε για να νικήσετε το Σλίπερ;
Το Σλίπερ... τον έχω ήδη νικήσει.
Μα αυτό είναι αδύνατον. Τα γεγονότα έχουν δείξει ότι ο Σλίπερ ζει ανάμεσά μας.
Ο Σλίπερ ζει... Αλλά δεν έχει καμμία πιθανότητα εναντίον μου. Δεν έχει καμμία ελπίδα, διότι το ξίφος μου είναι εμποτισμένο με τη μαγεία του Μπιχόλντερ. Όταν το δει ο Σλίπερ, απλώς θα παραλύσει. Και τότε εγώ θα του κόψω το κεφάλι.
Ποιο απ' τα τρία;
Ένα είναι... Αργά... και βασανιστικά...
Θα χρειαστείτε βοήθεια γι' αυτό;
Θεωρώ ότι όχι, αλλά στην τραγική περίπτωση που με παραλύσει...
Μάλιστα!! Ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη συνέντευξη! Ελπίζουμε να σας ξαναδούμε σύντομα!! ΓΕΙΑ ΣΑΣ!!
Σημείωση: στη μαγνητοσκόπιση ακούγεται κάτι μεταξύ "Δράκος Λιτς" και "Δράκος Λίτσα" και επιλέξαμε το πιο αδύναμο... Γιατί όλοι ξέρουν ότι είναι αδύνατο να σκοτώσεις ένα δράκο Λίτσα, κυρίως Πατέρα, γιατί είναι πιο μυώδης και πιο δυνατός.
